ค้นหาหมวดอักษร ส

ค้นหาจาก : คำศัพท์ ความหมาย

 

ค้นหา

ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน

• ความหมายของคำว่า ' สาธย–, สาธยะ '

  สาธย–, สาธยะ  หมายถึง [–ทะยะ–] ว. ควรทําให้สําเร็จ. (ปรัชญา) น. สิ่งหรือเรื่องที่อนุมาน.(ส. สาธฺย).

คำที่ใกล้เคียงกัน

• สาธย–, สาธยะ

  [–ทะยะ–] ว. ควรทําให้สําเร็จ. (ปรัชญา) น. สิ่งหรือเรื่องที่อนุมาน.(ส. สาธฺย).

• สาธยาย

  [สาทะยาย, สาดทะยาย] น. การท่อง, การสวด, การทบทวน, เช่นสาธยายมนต์, (ปาก) การชี้แจงแสดงเรื่อง เช่น สาธยายอยู่นั่นแหละไม่รู้จักจบเสียที. (ส. สฺวาธฺยาย; ป. สชฺฌาย).

• สาธารณ–, สาธารณะ

  [สาทาระนะ] ว. เพื่อประชาชนทั่วไป เช่น สวนสาธารณะ โทรศัพท์สาธารณะ บ่อน้ำสาธารณะ, ทั่วไป เช่น ถนนนี้ไม่ใช่ถนนสาธารณะอย่าแต่งตัวประเจิดประเจ้อในที่สาธารณะ. (ป., ส.).

• สาธารณ–, สาธารณะ

  [สาทาระนะ] ว. เพื่อประชาชนทั่วไป เช่น สวนสาธารณะ โทรศัพท์สาธารณะ บ่อน้ำสาธารณะ, ทั่วไป เช่น ถนนนี้ไม่ใช่ถนนสาธารณะอย่าแต่งตัวประเจิดประเจ้อในที่สาธารณะ. (ป., ส.).

• สาธารณชน

  น. ประชาชนทั่วไป.

• สาธารณประโยชน์

  น. ประโยชน์ทั่วไปแก่ประชาชน เช่น บริจาคเงินสร้างโรงพยาบาลเพื่อเป็นสาธารณประโยชน์.

• สาธารณภัย

  น. ภัยที่เกิดแก่คนหมู่มากอย่างไฟไหม้ น้ำท่วม เช่น หน่วยบรรเทาสาธารณภัย; (กฎ) อัคคีภัย วาตภัย อุทกภัย ตลอดจนภัยอื่น ๆ อันมีมาเป็นสาธารณะ ไม่ว่าเกิดจากธรรมชาติ หรือมีผู้ทําให้เกิดขึ้นซึ่งก่อให้เกิดอันตรายแก่ชีวิตร่างกายของประชาชน หรือความเสียหายแก่ทรัพย์สินของประชาชนหรือของรัฐ.